W dzisiejszej odsłonie książki na weekend lekturę poleca nasza Czytelniczka Paulina Kraska:

Gdybym miała wybrać jedną, najlepszą powieść, którą udało mi się przeczytać w ciągu ostatnich lat z pewnością byłaby to książka „Ciemno, prawie noc” autorstwa Joanny Bator. Zresztą nie tylko ja ją doceniam, bo autorka została laureatką Nagrody Literackiej Nike 2012 właśnie za nią.Co takiego jest w tej powieści?
„Ciemno, prawie noc” jest książką, która zachwyca skomplikowaną i wielowątkową fabułą skupioną o walce dobra i zła. Zasiewa ziarno niepokoju oraz zmusza do sprzeciwu wobec ludzkiej krzywdy.

Sześcioletnia Andżelika Mizera, Patryk Miłek oraz Kalinka Jakubek to dzieci, które zniknęły w ostatnim czasie bez śladu w Wałbrzychu. Winą za ich porwanie mieszkańcy obarczają działającą w okolicy grupę, jednak by kogokolwiek oskarżać potrzebny jest dowód, którego tym razem brakuje. Zamiast winnych, pojawia się samozwańczy prorok, który utrzymuje, że Matka Boska Bolesna zabrała dzieci do siebie „aby ukarać ludzi za grzechy, aby się ocknęli i stanęli do walki z Szatanem”.

Co się stało z dziećmi?
Tego właśnie pragnie dowiedzieć się Alicja – główna bohaterka tej książki – i tego będą się chcieli dowiedzieć również Państwo ;)

Sama powieść mimo, że przeplatana mrokiem i grozą, budzi zachwyt. Poetycki język autorki, jej panowanie nad fabułą, namacalna wręcz bliskość Dolnego Śląska, Wałbrzycha i Zamku Książ wprowadzają atmosferę balansowania pomiędzy rzeczywistością, jawą a snem.

Zetknięcie z historią opowiedzianą w książce „Ciemno prawie noc” paraliżuje, przeraża, ale i sprawia, że chce się zobaczyć, wręcz dotknąć murów Zamku Książ i ruszyć na samodzielną wyprawę w poszukiwaniu skarbu Księżnej Daisy.

Gorąco polecam

My również polecamy i zachęcamy do częstego odwiedzania naszej Biblioteki :)