Ego Suantopolcus princeps Pomeranorum… − tymi słowami zaczyna się dokument z 23 kwietnia 1224 r., dzięki któremu cztery wsie: Mosty, Pierwoszyno, Kosakowo i Dębogórze znalazły się na kartach historii.Skoro władca Pomorza książę Świętopełk II wymienił je z nazwy (wraz z pięcioma innymi osadami) musiały istnieć już wcześniej. Nie da się niestety ustalić daty ich powstania. Przyjmuje się więc, że ta pierwsza wzmianka oznacza w pewnym sensie stwierdzenie faktu narodzin wsi.
Z okazji 800. rocznicy tego wydarzenia składamy wszystkim ich Mieszkańcom życzenia dalszego udanego rozwoju, połączonego z poszanowaniem wielowiekowej tradycji.
W imię Świętej i Niepodzielnej Trójcy
Ja Świętopełk Władca Pomorza chcę, aby wszyscy synowie Świętego Kościoła, tak obecni jak i przeszli, wiedzieli, że ja pobożnym mężom zakonu cystersów, których łaska Boża umieściła w tym miejscu, które nosi miano Oliwa, znajdującym się na mojej własnej posiadłości, która mi z ojcowskiego dziedzictwa przypadła, ja nadałem moje posiadłości Occiva ze wszystkimi swoimi zobowiązaniami dla zbawienia duszy mojej i mojej żony oraz dzieci moich i moich rodziców 7 maja roku Pańskiego 1224 i spod naszej władzy jako ich własność przekazałem. Są to następujące posiadłości: Most, Zbichova, Pirwissina, Kochov, Kedrino, Senchina, Kossakeuitz, Nimichou, Dambagora. Ofiarujemy także wolność ludziom tychże posiadłości od wszelkich podatków, wyłączając obowiązek wyprawy wojennej i odbudowy twierdzy gdańskiej niezależnie czy to spaliłaby się z własnego niedbalstwa, czy z rąk nieprzyjaciół. Jeżeli zaś zdarzy się, że oni byli sądzeni przez kogokolwiek, lecz w tych i innych sprawach podporządkowujemy ich osadowi opata i innych osób tegoż zakonu, a cokolwiek zasądzą, aby wypełnili, przychylimy się do tego. Świadkami tej darowizny są: moja matka, moja żona, opat od św. Wincentego, prepozyt ze Strelina, ksiądz Gotfryd, Jarosław, Marek, Suor. Wyżej wspomnianą darowiznę potwierdzamy odciśnięciem na obecnym dokumencie naszej pieczęci, aby nikt nie godził się ją złamać. Jeżeli zaś ktoś odważyłby się ją kwestionować, niech dowie się, że zostanie potępiony na wieki.
Ja Michał z woli władcy Świętopełka biskup Kujaw i Pomorza podpisując ten dokument przykładam swoją pieczęć.
(cytat z: T. Krzysztof, Złota Księga Gminy Kosakowo, Rewa 2004, s. 52)
