Jesteśmy właśnie w takim momencie życia. Opuścił nas ten, którego serce przez ostatnie kilkanaście lat biło bardzo mocno dla Biblioteki…

Zygmunt Miszewski był częścią naszej bibliotecznej Rodziny. Był Przyjacielem, na którego zawsze można było liczyć. NIGDY nie zdarzyło się, aby nie znalazł dla nas wolnej chwili, by podpowiedzieć, wyjaśnić, doprecyzować. Zasypywał nas niezliczoną ilością faktów z lokalnej historii, którą tak bardzo się pasjonował. Niejednokrotnie zastanawialiśmy się skąd czerpał pomysły dla swoich kolejnych badań. Miał ich mnóstwo. Niestety, wiele z nich nie doczeka się już realizacji…

 

Był wspaniałym gawędziarzem posiadającym umiejętność tak sugestywnego opowiadania o historii, iż słuchacz niemal czuł jej dotyk. Właśnie w takiej roli czuł się chyba najlepiej. Mierził go kurz archiwalnych półek. On szedł do ludzi, rozmawiał z nimi, słuchał… i pisał… Dzięki temu w jego twórczości da się niemal wyczuć bicie serca człowieka.

 

Właśnie, serce… Chociaż Jego własne już przestało wystukiwać rytm życia, w naszych pozostanie na zawsze.

Zygmuncie, chociaż nie ma Ciebie już pośród nas wierzymy, że gdzieś tam zasiadłeś właśnie z piórem w ręku, otworzyłeś pierwszą, czystą jeszcze kartę nowej księgi. Przyjdzie czas, że się spotkamy i po raz kolejny posłuchamy Twojej gawędy. Żegnaj Przyjacielu…